Een weekje op het gemak...

Hallo lieve lezertjes,

Mijn verslagje van deze week wordt best wel kort. Nog nooit in mijn Germersheimertijd was het zó rustig als deze week! Koning Winter zorgde niet alleen voor een prachtig sneeuwtapijt maar ook voor verkoudheden en griepjes! (Afgezien van een zware hoest ben ik er gelukkig gespaard van gebleven...) Bovendien komen de 'Klausuren' eraan en moet er dus ook wat gestudeerd worden. Vandaar dat het deze week een beetje 'tote Hose' was, wat zoveel betekent als 'er was niet veel te doen'.
Maandag, dinsdag en woensdag zijn vlug verteld: erbarmelijk koud! Gelukkig moest ik de deur niet uit, maandag was er geen volleytraining en dinsdag was het WG-Abend. Op woensdag begon het zowaar opnieuw te sneeuwen, en niet een klein beetje. Had ik mijn fotocamera nog gehad, ik had jullie laten meegenieten van prachtige beelden maar helaas...(stomme chinese mevrouw, ik zal je niet gauw vergeten!)
Donderdagavond kwam ik na de les thuis en vroeg Cara me of ik geen zin had om mee te gaan sleeën? Wat een vraag, laaiend enthousiast trok ik snel mijn 'speelkleren' aan. In het park naast onze WG ligt een grote berg waar we de hele tijd naar beneden konden sleeën. Gewoonweg heerlijk! 's Avonds was het opnieuw Mensadisco met vorglühen eens bij mij thuis. Het was een leuke maar per uitzondering eens een rustige avond, net als vrijdag. Ik besloot dat het maar eens een productief weekend moest worden: op zaterdag heb ik een deel van mijn Italiaans onder handen genomen. Tegen vier uur hield de productiviteit op en ben ik nog maar eens langs de Rein gaan lopen. 's Avonds nam Giulia ons mee naar een WG-party. Na het vorglühen, dit keer in de Amadeus, gingen we richting onbekend terrein. Het was er heel gezellig, niet zo veel volk maar wel veel drank en superlekkere zelfgemaakte italiaanse hapjes. Ook zondag was studietijd tot omstreeks vier uur. Daarna ben ik mijn volleybalploeg gaan aanmoedigen, ze wonnen de match met 3-0. Toen ik thuis kwam, kreeg ik haast onmiddellijk bezoek van de vriendinnen hier. Je kan het al raden, opnieuw tijd voor 'Frauennachmittag'. Ik had deze keer tiramisu gemaakt en... hij zag er misschien niet uit maar lekker was het wel.
En zo kom ik alweer aan het einde van mijn wekelijks dagboek.