Duitsland is België niet!

Hey hey,

Pffff, wat een rotdag heb ik achter de rug! Het Duitse schoolsysteem is dat van België niet, mij hoor je er niets positiefs over zeggen...
Deze nacht heb ik werkelijk alle uren van de klok gezien, drie uur, vier uur, vijf uur, zes uur en zeven uur...dankzij een opkomende verkoudheid.
Ik moest er om zeven uur uit, veel te vroeg naar mijn zinnen. Toen ik naar buiten wilde, liep ik met mijn hoofd tegen de deur, ik voelde aan mijn kleine teen dat het me vandaag niet zou meezitten. Tegen 20 voor acht stond ik voor de deur van het spraaklabo. Ik wilde van 08.00 tot 09.30u de les fonetiek, mondelinge uitdrukking in het Frans volgen. Tegen achten kwam de prof er aan. Ze zei: "Er kunnen maar 35 mensen binnen, jullie zien dat jullie met veel meer zijn, de eerste 35 kunnen de les volgen, de anderen moeten terug naar huis." Slik...:s Wat was dat voor iets?!? Opeens werd er geduwd en getrokken en mensen die iets voor acht aangekomen waren, stormden naar voren. Ik werd helemaal weggeduwd en toen ik in het lokaal was, was er geen plaats meer vrij... Verdorie, ik mocht naar huis, ik was echt stomverbaasd, wat een systeem was dat hier? Totaal oneerlijk!
Teleurgesteld ging ik naar het studentensecretariaat om eindelijk eens mijn PIN-code voor het elektronisch platforum op te halen. Ik moest nog een half uur wachten tegen dat het openging en toen ik eindelijk binnen mocht, vertelden ze me doodleuk dat ze er nog altijd geen hadden. Ik moest ook niet meer terugkomen want de mensen van het PC-lokaal hadden deze taak op zich genomen. Ik zou het zeker deze week krijgen...maar dat vertelden ze me vorige week ook al dus geloof ik hen niet meer. Het was bijna half tien dus ging ik naar m'n tweede les. Eindelijk viel het eens mee, de prof zei ons dat ze dingen ging vertellen die voor ons niet van toepassing waren dus we mochten ergens een koffie drinken. We maakten nuttig gebruik van de pauze om eens ons licht op te steken over die PIN-code, maar ook nu zonder succes. Daarna volgde 3 uur Textproduktion van een hele toffe prof! Hij heeft me een aantal keer doen lachen waardoor ik alle vervelende dingen van vanmorgen vergat.
Om twee uur had ik springuur. Samen met Inez ging ik naar de tweedehandswinkel in Germersheim. We besloten daar vaker naar toe te gaan want ze hebben wel leuke spulletjes, je moet gewoon geluk hebben er op te botsen! Daarna ben ik nog vlug inkopen gaan doen want morgen moet ik koken voor mijn WG-genoten, spaghetti staat op het menu! Toen ik alles in de frigo zette, viel een potje yoghurt naar beneden, alles in smurie, argh!!!
Om vijf uur had ik normaal gezien Staats und Europarecht. Ik ben een beeje halsoverkop vertrokken en wist niet waar het was en had ook geen GSM bij... Niet slim want ik heb Davy niet gevonden en op school hangt ook geen bord waarop staat waar alle lessen doorgaan... Ik heb heel het gebouw afgelopen maar zonder succes, ik mocht dus terug naar huis... Je ziet, het was niet echt m'n dag!
Ik hoop dat ik vanavond een beetje mijn frustratie kwijt kan in de volley en zo morgen vol goeie moed aan een prachtige nieuwe dag kan beginnen!

gegroet
Charlotte